احساس سردرگمی ، ناامیدی در برابر مشکلات، ترس و استرس در مردم ایران که این روزها بیش ازپیش خودنمائی میکند چیری نیست جز احساس ناخوشایند وبدی که دراقدامات مقابله‌ای که از سوی دولتی ها در حوادث های گذشته از جمله سیل، زله، مراسم عمومی ملی ومذهبی بسیاری دیده‌اند وآنها را با یک مدیریت بحرانِ منطقی و کارآمد روبه‌رو نکرده است وبه طبع آن فقط اضطراب و دلشوره بیشتری از ناهماهنگی بوجود آورده که در این مجال نیتی وجود ندارد تا در شرایط فعلی به نقد رفتار مسئولان و بیان موضوعات متعددی که بارها در رسانه ها مطرح شده، بپردازد.برهمین اساس سخن گفتن با مسئولانی که شاید خود را مرکز فهم هستی می‌دانند چندان اثری نخواهد داشت و روی صحبتم در این نوشتار با هموطنانی است که بدلیل عدم وجود یا کمبود امکانات وتجهیزات بهداشــتی، ماسک، اســپری الکل، وسایل ضد عفونی کننده، ژل ها و غیره احتمالا این روزها و شب‌ها را با فکر یک ویروس سپری می‌کنند.
هرچند آمدن ویروس کرونا به خطرناکی حتی بیماری‌های معاصری چون آنفولانزای خوکی و ابولا نیست اما گستره و قدرت نفوذ کرونا سبب شد تا هراس عمومی در سراسر جهان به خصوص در کشورهایی که با این ویروس در ارتباط هستند مستولی گردد. امابه عقیده اکثرپزشکان این هراس و اضطراب باعث ضعیف شدن سیستم دفاعی بدن در مقابل این ویروس می شود که با این وجود برای عمیق نشدن فاجعه کرونا در کشور یک همت همگانی و یک بسیج عمومی لازم است همچنین برای مدیریت بحران کرونا باید آموزش عمومی و فرهنگ‌سازی انجام شود در واقع فرهنگ مقابله با این چالش بزرگ باید در جامعه نهادینه شود تا به نتیجه کار امیدوار بود.تنها راه امیدواری مان ومقابله بااین معضل و مهمان ناخوانده طی طریق از مسیر اندیشیدن و بازگشتن به اصل انسانیت مان وترویج فرهنگ نوعدوستی خواهد بود،اگر به عنوان شهروند احساس مسئولیت اجتماعی داشته باشیم و تک تک ما شهروندان نسبت به رعایت موضوع بهداشتی مصمم وقاطع باشیم بجای از دست دادن زندگی یا سلامتی مان میتوانیم با سربلندی از سد این ویروس ناچیز هم گذر کنیم پس بیائیم همه باهم و متعهدانه پای اصول انسانیت مان محکم بمانیم وزندگی را به همدیگر هدیه بدهیم. باید فراموش کرد که از ابتدا به ما فرهنگ همدلی در شرایط سخت و بحرانی را نیاموختند و در این شرایط بهتر است به جای هراس انداختن در دل یکدیگر، راه‌های پیشگیری را آموزش دهیم.
کووید19 را بیخودی بزرگش کرده اند باید بیاموزیم که در شرایط سختی که از طریق فضای مجازی درست کرده اندبهتراست بجای خالی کردن دلها، از طریق همان رسانه ها مردم را به سمت امیدواری و آموزش هدایت کنیم.مهمترین مشکل ما عدم آموزش ما مردم هست غافل نشویم که در قرن بیست ویکم هستیم نه در قرون وسطی.خطر وجدیت کرونا فقط معادل همان ۲ درصد واقعی اش هست نه بیشتر از آن، پس یادمان باشد آنقدر جدی نیست که این همه واهمه داشته باشیم فقط وفقط کافیست تا فارغ از همه ترس‌ها و بدی‌هایش تمرین دوباره‌ای برای رعایت بهداشت فردی و جمعی را با خرد جمعی بین خود و دیگران نهادینه کنیم.
در آخر ازتلاش مضاعفی که در سطح استان صورت پذیرفته تا از ورود این ناخوانده مهمان بی مهرجلوگیری بعمل آمده و با همت بلند همدیگر در تمام مراکز اداری،اجتماعی، علمی، فرهنگی و ورزشی وحتی ملی و مذهبی اقدام به مبارزه جدی صورت گرفته است تا بی مهری آن کرونای ناخوانده را پاسخ دهند به عنوان یک شهروند مراتب تقدیر وامتنان خویش را اعلام نمایم.
حیدر مجدنیا-اسفند98
,یک ,ویروس ,کرونا ,آموزش ,شرایط , ,که در ,که از ,را با ,در شرایط
درباره این سایت